Świat Hanki z pewnością nie przypomina bajkowego,
szczęśliwego życia, które powinna wieść kilkuletnia dziewczynka. W domu się nie
przelewa, ojciec tyra za dwóch, a matka ucieka w alkohol i nie waha się przed
podniesieniem na nią ręki. Hanka nie może odpocząć nawet w nocy, bo właśnie
wtedy przychodzą do niej koszmary, w których zawsze pojawia się złowróżbny
kruk. Niby każdy doświadcza złych snów, jednak te, które miewa dziewczynka,
zdają się niepokojąco prawdziwe...
Podsumowań ciąg dalszy... Ostatnim etapem, którym
ostatecznie zamknę 2016 rok na blogu, są seriale. Warto przypomnieć, że w ciągu
minionych dwunastu miesięcy zaczęłam ponad 20 różnych produkcji. Na dodatek większość
z nich naprawdę mi się podobała, więc wbrew pozorom wybór nie był prosty.
Przyznaję szczerze, że wolny czas spędzany w domu często przeznaczam na oglądanie,
co zresztą widać po statystyce na moim profilu na TVShow Time:
Zastanawialiście się kiedyś, co się dzieje w głowie waszego psa? Co myśli, co do was czuje i czy ludzkie zachowania nie wydają mu się dziwne? Człowiek nie jest w stanie do końca pojąć języka zwierząt, więc czy one są w stanie zrozumieć nas? Był sobie pies, który może odpowiedzieć na te wszystkie pytania.
Powieść W. Bruce’a Camerona nie jest zwykłą powieścią. Głównym bohaterem i zarazem narratorem jest pies Bailey, który stara się odkryć, jaka jest jego misja w świecie. Kiedy odnajduje swój cel, robi dosłownie wszystko, żeby go osiągnąć. Wbrew pozorom to nie jest tylko opowieść o życiu czworonoga – to przede wszystkim historia o ludziach, którzy popełniają błędy, ulegają emocjom i czasem są zbyt zagubieni, by sami mogli odnaleźć właściwą drogę.
Brzmi tajemniczo, ale naprawdę ciężko opisać tę książkę tak, żeby w pełni oddać moje wrażenia po przeczytaniu. Spodziewałam się, że „Był sobie pies” wyciśnie ze mnie łzy, spodziewałam się, że pewnie mnie też rozbawi w wielu momentach. Nie przypuszczałam jednak, że aż tak bardzo mnie pochłonie i chwyci za serce. Biorąc się za czytanie miałam pewne obawy, że tak nietypowa narracja może się okazać zbyt banalna, jakby autor chciał złapać czytelnika tylko i wyłącznie na to, że głównym bohaterem jest słodki psiak. Banałów może trochę tutaj jest, ale wszystko w granicy rozsądku, a książka ma do zaoferowania znacznie więcej niż pozornie płytkie wzbudzanie sympatii przy pomocy psiego narratora.
Początkowo, muszę przyznać, to pisanie z perspektywy psa wydawało mi się nieco infantylne. Naszego bohatera poznajemy jako szczeniaka, więc myśli Baileya są bardzo dziecinne, co dla kogoś może się okazać irytujące. Z czasem jednak to wrażenie minęło i naprawdę chylę czoła przed autorem, że tak fenomenalnie wczuł się w swoją historię. Świetnie było patrzeć na świat ludzi oczami psa, który dziwił się wielu rzeczom i nie potrafił pojąć podstawowych sytuacji, które dla nas są codziennością. W niektórych fragmentach mogłam się z tego powodu nieźle uśmiać, a bardzo sobie cenię humor w literaturze.
Fabułę „Był sobie pies” można poniekąd podzielić na dwa elementy: losy samego Baileya i przeżycia ludzi, z którymi ma kontakt. Oczywiście obie te części mają wpływ na siebie nawzajem, ale najważniejsze jest to, że każda z nich budziła u mnie jednakową ciekawość. Gdyby książka była zwykłą obyczajówką, koncentrującą się wyłącznie na ludzkich bohaterach, wciągnęłaby mnie niemal tak samo. Poza tym podobało mi się, że mogłam sama dopowiadać sobie wiele rzeczy: Bailey nie wszystko rozumiał, więc czasem trzeba było samodzielnie wywnioskować, co miało miejsce w danej scenie. W żaden sposób nie utrudniało to czytania, a nawet je umilało.
Pod wieloma względami powieść daje do myślenia. Jest o samotności, o miłości, o empatii, o potrzebie ratowania czyjegoś życia. Nie chcę zdradzać fabuły, najlepiej przekonać się na własne oczy. Mnie „Był sobie pies” zupełnie pochłonęło. Książka pięknie ukazuje relację człowieka i zwierzęcia – sama mam zwierzaki, z którymi jestem bardzo mocno związana, dlatego aż za dobrze rozumiałam właściciela Baileya. Chociażby dlatego warto sięgnąć po tę lekturę: żeby zobaczyć, jak bardzo taki czworonożny przyjaciel może wpłynąć na nasze życie. Jak bardzo zwierzęta są oddane swoim panom, troszczą się o nich, a przede wszystkim czują, więc potrafią tęsknić czy cieszyć się tak samo jak my. Wydaje mi się, że co niektórzy czasem zapominają, że kot czy pies to też żywe, wrażliwe stworzenie, dlatego mam ogromną nadzieję, że ta książka dotrze do wielu czytelników.
„Był sobie pies” to wyjątkowa powieść, napisana bardzo sprawnie, z humorem i ogromną dawką emocji. Ciężko się przy niej nie wzruszyć, zwłaszcza pod koniec, gdzie znajduje się cudowna puenta, która znakomicie podsumowuje tę historię. Polecam nie tylko wielbicielom zwierzaków, ale także tym, którzy są ciekawi, jak bardzo nasz świat jest pomerdany :)
9/10
Za egzemplarz książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Kobiecemu.
2017 rozgościł się na dobre, ale ja z 2016 jeszcze
nie skończyłam. Dzisiaj przychodzę do was z drugą częścią rocznego
podsumowania. Były już najlepsze książki, teraz przyszła pora na dziesiątkę
filmów, które wywarły na mnie największe wrażenie.
Aż ciężko mi uwierzyć, że piszę już pierwszy post w
2017 roku. Jego poprzednik minął mi tak błyskawicznie, że dosłownie nie mogłam
za nim nadążyć. Trudno przyswoić fakt, że nadszedł styczeń. Jeszcze przez jakiś
czas będę tkwiła jedną nogą w 2016 roku, dlatego to najlepsza pora, żeby go
podsumować :)
Popularne posty
-
Od czasu do czasu blog (i wy zapewne też) potrzebuje nieco odetchnąć od recenzji, dlatego dzisiaj przychodzę do was z kolejnym tagiem. No...
-
O boskiej poezji Biorąc do ręki debiutancki tomik wierszy Małgorzaty Kulisiewicz pt. „Inni BOGOWIE” trochę się bałam. Chociaż dzięki ...
-
Nawet nie macie pojęcia, jak bardzo czaiłam się w bibliotece na pierwszą część „Darów Anioła”, czyli „Miasto kości”. Wcześniej przez całe l...
-
Bardzo chciałam, żeby ten (miejmy nadzieję) regularny cykl na blogu przybrał formę zestawienia TOP – tym samym co miesiąc dostawalibyśc...
-
Jeśli ktoś obawia się, że ten wpis będzie równie długi co poprzedni, to może już teraz odetchnąć z ulgą. W czerwcu oglądałam zde...
Wyświetlenia
Archiwum
-
►
2019
(
42
)
- ► października ( 4 )
-
►
2018
(
36
)
- ► października ( 5 )
-
▼
2017
(
58
)
- ► października ( 7 )
-
►
2016
(
57
)
- ► października ( 3 )
Obsługiwane przez usługę Blogger.
Zaglądam
-
-
-
-
-
-
"Krew nas połączy" Łukasz Damaziak3 tygodnie temu
-
-
Czwarte skrzydło: gdyby tylko to było dobrze napisane...2 miesiące temu
-
GOLDEN SIN. ŻADNYCH GRANIC [reklama]10 miesięcy temu
-
Homo artist1 rok temu
-
#PRZENIOSŁAM SIĘ!2 lata temu
-
Anna Niemczynow - "Sen na pogodne dni"2 lata temu
-
-
-
[1333] White Deer3 lata temu
-
Wojciech Chmielarz - Wyrwa3 lata temu
-
-
-
E-BOOK: Nie odpisuj - Marcel Moss4 lata temu
-
-
love maze [495]5 lat temu
-
-
-
517# What I've Done5 lat temu
-
-
„Guerra” – Melissa Darwood5 lat temu
-
Wyniki konkursu5 lat temu
-
-
Słuchaj swojego serca.5 lat temu
-
-
-
-
-
Rozczarowująca polska fantastyka5 lat temu
-
-
-
-
Spider-Man: Homecoming6 lat temu
-
"Candy" Kevin Brooks6 lat temu
-
-
ShinyBox - maj 20176 lat temu
-
Nabór!6 lat temu
-
-
RECENZJA: 7 gün Ayran7 lat temu
-
-
-
Zaczarowany Konkurs7 lat temu
-
-
SERIAL: The Originals SEZON 17 lat temu
-
-
-
Zapowiedź8 lat temu
-